คนไข้ทุกคนมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเซลลูไลท์เป็นพิเศษในปัจจุบันเป็นที่ทราบกันว่ามีสถานการณ์ที่แตกต่างกันประมาณ 29 สถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดลักษณะเปลือกส้ม ซึ่งเป็นเพียงการแสดงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในผิวหนังและใต้ผิวหนัง และซึ่งสามารถรวมกันได้เป็น 6 กลุ่มหลัก ได้แก่
1. Lipoedema: เพิ่มเนื้อเยื่อไขมันใต้ผิวหนังและในน้ำอิสระ
2. Lipo-lymphoedema: เพิ่มเนื้อเยื่อไขมันใต้ผิวหนังและปริมาณของน้ำเหลือง
3. เซลลูไลท์ที่เป็นเส้นใย: โรคพังผืดของเส้นใยเกี่ยวพัน;
4. Lipodystrophy: การเปลี่ยนแปลงของสิ่งของคั่นระหว่างหน้าและไขมัน
5. ความอ้วนเฉพาะที่: เพิ่มเนื้อเยื่อไขมันเฉพาะที่;
6. เซลลูไลท์ปลอม : ผิวหนังหย่อนคล้อยด้วยพังผืด
จากการศึกษาล่าสุด ผู้ป่วยเกือบทั้งหมดที่มีอาการบวมน้ำที่เห็นได้ชัดไม่มากก็น้อยจะมีอาการเจ็บปวดร่วมด้วยขอบเขตของการวิจัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างอาการที่ทำให้เกิดอาการบวมน้ำและอาการปวดได้เป็นรูปเป็นร่างโดยเฉพาะในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และยังคงค่อยๆ มีคุณค่ามากขึ้นในด้านการฟื้นฟูสมรรถภาพ เนื่องจากทั้งอาการบวมน้ำและความเจ็บปวดเป็น ในบรรดาอาการที่พบบ่อยที่สุดและมีผลกระทบมากที่สุดในบริบทของโรคเรื้อรัง
ผิวหนังชั้นหนังแท้มีตัวรับจำนวนนับไม่ถ้วนที่สามารถรับรู้สิ่งกระตุ้นของแรงกด แรงสั่นสะเทือน 14 การสัมผัส ความร้อน และความเจ็บปวด
ตัวรับความรู้สึกเจ็บปวดคือตัวรับที่เชี่ยวชาญในการส่งผ่านสิ่งเร้าความเจ็บปวด ยิ่งจำนวนตัวรับความรู้สึกเจ็บปวดมีส่วนร่วมมากเท่าไร ความรู้สึกเจ็บปวดก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ตัวรับกลไกถูกกระตุ้นโดยการกดและสั่นอินพุตพวกมันเป็นตัวรับที่ปรับตัวได้อย่างรวดเร็วและต้องการสิ่งเร้าอย่างต่อเนื่องและหลากหลายเพื่อที่จะกระตุ้นไม่ใช่ทั้งหมดจะตอบสนองต่อการสั่นสะเทือนแบบเดียวกัน และการตอบสนองก็มีความแตกต่างกันตามความถี่ของการกระตุ้นด้วย
สิ่งที่เกี่ยวข้องคือเซลล์ที่เรียกว่า Meissner's, Merkel's และ Pacini'sการศึกษาดำเนินการที่คณะเวชศาสตร์กายภาพและการฟื้นฟูสมรรถภาพของ G D'Annunzio University of Chieti และในศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพ Montescano (PV) ที่ศูนย์ "Work Clinic" ของมูลนิธิ IRCCS ซึ่งประสานงานตามลำดับโดย Prof. R. Saggini และ Prof. R. Casale จาก Neurophysiopathology Service ได้แสดงให้เห็นว่าวิธีการ Endoroller Therapy สามารถกระตุ้นตัวรับที่กล่าวมาข้างต้นได้อย่างต่อเนื่องด้วยการสั่นสะเทือนขนาดเล็กในช่วงต่างๆ และไมโครเพอร์คัชชัน
การเปิดใช้งานตัวรับกลไกโดยการสั่นสะเทือนระดับไมโครแบบบีบอัดจะกำหนดอาการปวดเมื่อย เนื่องจากการเปิดใช้งานระบบควบคุมประตู
รูปที่ 1 – ทฤษฎีการควบคุมประตู
ทฤษฎีนี้ระบุว่าไขสันหลังมองเห็นการบรรจบกันของทั้งเส้นใยของตัวรับความรู้สึกเจ็บปวดและของตัวรับเชิงกลทั้งสองเป็นไซแนปส์ที่มีอินเตอร์นิวรอนซึ่งสามารถปล่อยสารฝิ่นภายนอกที่เรียกว่าเอนเคฟาลินได้หากเส้นใยของตัวรับกลไกสัมผัสกับอินเตอร์นิวรอน จะทำให้เกิดเอนเคฟาลิน ประตูจะปิด และการส่งสัญญาณความเจ็บปวดจะลดลงถ้าเส้นใยของตัวรับความรู้สึกเจ็บปวดสัมผัสกับอินเตอร์นิวรอน สิ่งนี้จะถูกยับยั้ง ประตูจะเปิดออก และจะรู้สึกเจ็บปวด(Melzack R. และ Wall, PD, กลไกความเจ็บปวด: ทฤษฎีใหม่, วิทยาศาสตร์, 150 (1965) 971-9)
การอักเสบแสดงถึงปัจจัยการเกิด algogenicity ที่พบบ่อยที่สุด 16 ประการ เนื่องจากเซลล์ที่เสียหายจะปล่อยสารเคมีในท้องถิ่น เช่น K+, ฮิสตามีน และพรอสตาแกลนดินเกล็ดเลือดจะปล่อยเซโรโทนิน ในขณะที่เซลล์ประสาทรับความรู้สึกจะผลิตเปปไทด์ P เป็นหลัก ซึ่งเป็นสารเคมีเหล่านี้
สารจะกระตุ้นความไวของตัวรับความรู้สึกเจ็บปวดโดยการกระตุ้นหรือลดเกณฑ์การกระตุ้นของสารเหล่านั้นด้วยฤทธิ์การระบายของ EndorollerTherapy ทำให้มีการสลายสารพิษและการอักเสบอย่างรวดเร็วโดยระบบน้ำเหลือง ซึ่งรับประกันการแก้ไขการอักเสบและความเจ็บปวดอย่างรวดเร็ว
กิจกรรมการระงับความเจ็บปวดของการสั่นสะเทือนแบบไมโครเพรสซีฟได้รับการประเมินผ่านการทดสอบการบีบอัดด้วยคลื่นอัลตราโซนิกของ Breu-Marshall ซึ่งแสดงให้เห็นการลดลงที่ชัดเจนในความอ่อนโยนของเนื้อเยื่อเซลลูไลท์หลังการรักษา
ภาพที่ 2 การทดสอบความเจ็บปวดของ Breu-Marshall
การทดสอบช่วยให้เราประเมินได้ว่าต้องใช้การกดอัลตราซาวนด์มากเพียงใดจึงจะทำให้เกิดอาการปวดได้การประเมินความแตกต่างเมื่อเวลาผ่านไป มีความเป็นไปได้ที่จะมีความคิดที่สำคัญเกี่ยวกับผลลัพธ์ที่ได้จากการบำบัด ซึ่งในกรณีของการปรับปรุงการเผาผลาญจะต้องส่งเสริมการลดอาการปวด
เวลาโพสต์: Nov-24-2021